Bezinnen en verbinden

In mijn vorige column stond ik er al even bij stil: de ramadan. Ons paasfeest viel daar deze keer middenin. De ouderen onder u zullen nog wel weten dat veel katholieke gelovigen in de periode tussen carnaval en Pasen vasten. We kennen denk ik allemaal het gebruik om snoep in deze periode in een trommeltje te bewaren, geen vlees te eten maar vis, enzovoorts. Dat was een periode van bezinning, die eindigde met het Paasfeest.

De ramadan verschuift door het jaar heen. In die maand eten en drinken moslims die daaraan meedoen niet tussen zonsopgang en zonsondergang. ’s Avonds ‘breken’ zij het vasten na zonsondergang (waarbij deze uitdaging op zomerse dagen extra groot is) met een bijzondere maaltijd: Iftar. In de vastenmaand is het de gewoonte dat er mensen worden uitgenodigd voor die maaltijd: familie, vrienden en kennissen, om zo de onderlinge banden aan te halen en te delen in al het lekkers dat dan wél genuttigd kan worden.

In het kader van de Iftar ging ik samen met wethouders Marinus Biemans en Tom Oomen graag in op de uitnodiging van Ali en Emine Turgut, om met hen samen van de avondmaaltijd te genieten. Naast dat we heel gastvrij werden ontvangen en het eten erg lekker was, was ik erg onder de indruk van de verhalen. Over hun reis naar veiligheid en de veerkracht waarmee zij in onze Deurnese samenleving landen, door mee te doen en ook zichzelf te blijven. Dat is een belangrijke waarde in onze samenleving: mogen zijn wie je bent.

Ze vertelden ons ook over de betekenis die zij geven aan de ramadan en hoe ze die gedachte ook proberen door te geven aan de kinderen. Het is een tijd om goed te doen naar anderen, om te bezinnen en om te verbinden, om uit de dagelijkse sleur te komen en de dingen nét even anders en bewuster te doen. Het was een inspirerend bezoek, met bezinning en verbinding als resultaat.

De ramadan eindigt deze week, op 21 april. Ik wens iedereen die deze zware maand gevast heeft een goed Suikerfeest en Ali, Emine en kinderen: nogmaals dank!

Greet Buter